جنگ افزارهای بیولوژیک

تاریخچه جنگ افزارهای بیولوژیک به سال ها پیش باز می گردد، در طول سال های جنگ جهانی اول آلمان و در طول جنگ جهانی دوم ژاپن و نیروهای متفقین از این سلاح ها به منظور مقابله با دشمنان خود استفاده کرده بودند. میکروارگانیسم های استفاده شده بیشتر شامل باسیلوس آنتراسیس و عده ای از باکتری های روده ای (انتروباکتریاسه) نظیر گونه های جنس شیگلا بودند. در سال های اخیر، آیین های مذهبی مختلفی از این سلاح ها به منظور ایجاد رعب و وحشت عمومی و گسترده استفاده کرده اند. به طور کلی عوامل بیماریزا به 3 گروه a و b و c تقسیم می شوند که هر یک از میکروارگانیسم های متعلق به این گروه ها صفات و ویژگی های بیماریزایی خاصی را دارا می باشند. همچنین در سال های اخیر سلاح های بیولوژیک در کشورهایی نظیر عراق به شدت گسترش یافته اند. میکروارگانیسم های مورد مطالعه فراونی در بمب ها و موشک های فراوان تولید شده این کشور قرار داده شده بودند. میکروارگانیسم های به کار رفته بیشتر شامل باسیلوس آنتراسیس و آبله که به عنوان عوامل برجسته و مهم در مشکلات اصلی مطرح هستند. همچنین، سازمان بهداشت جهانی مقادیر تلفات محتمل ناشی از حملات سلاح های بیولوژیک فرضی راتخمین زده است، این در حالی است که در سال های اخیر تلاش های گسترده ای برای مقابله با اتفاقات محتمل از جمله عوامل بیولوژیک مسلح در بیوتروریسم صورت گرفته است.